Terugblikje Geheugenkoor
15 mei 2015
‘Put your sweet lips a little closer to the phone
Lets pretend that we’re together all alone
I’ll tell the man there with you he’ll have to go
Whisper to me
Tell me do you love me true
Or is he holding you the way I do
Though love is blind make up your mind
I’ve got to know
Should I hang up or will you tell him he’ll have to go
You can’t say the words I want to hear
While you’re with another man
Do you want me answer yes or no
Darling I will understand
Put your sweet lips a little closer to the phone
Lets pretend that we’re together all alone
I’ll tell the man to turn the jukebox way down low
And you can tell your friend there with you he’ll have to go’
(Jim Reeves; He’ll have to go; )
Dit lied klinkt spontaan uit de mond van Tom als Gertje vraagt of er nog een verzoeknummer is. Tom zingt vandaag voor het eerst bij het geheugenkoor. Nou, dat belooft wat!
We feliciteren Gerard. Vandaag het stralende middelpunt. 85 lentes!
Het is mei. De natuur ontwaakt. Mensen en dieren worden wakker en weer romantisch. We zingen over het wiegje met bloemengordijntjes in het bloeiende hout. Over Sarina, het kind uit de dessa dat verliefd werd op Kromo. En over die avond in de regen dat je op de tram stond te wachten. Gertje en Mieke zwieren samen onder moeders paraplu.
En dan nog een kruidenlesje.
Wilma, Inge, Loek en Patrick zingen de Engelse ballade Scarborough fair. Het lied is vooral bekend geworden door de uitvoering van Simon & Garfunkel. Ingetogen, teer, heel mooi.
‘Are you going to Scarborough Fair
Parsley, sage, rosemary and thyme
Remember me to one who lives there
She once was a true love of mine’
Loek vertelt dat
de kruiden een betekenis hebben.
Parsly is peterselie, symbool voor vreugde.
Sage is salie, het symbool voor kracht.
Rosemary is rozemarijn, het symbool voor trouw, liefde en herinnering.
En thyme is tijm, het symbool voor moed.
Genoemde keukenkruiden hadden in de Middeleeuwen de betekenis van de moderne roos: echte liefde!
Met ons hoofd in de wolken nemen we afscheid. Tot over twee weken!
Groet,
Marja