Terugblikje Geheugenkoor Alkmaar
23 september 2016
Nul (0!) punten voor die kleine Katinka. We zingen met veel plezier het lied Kleine kokette Katinka. Na afloop vertelt Gertje dat het liedje van de Spelbrekers tijdens het Nationale Songfestival in 1962 weliswaar eerste werd, maar bij het Eurosongfestival van geen enkel land punten kreeg. Zo zien we weer, smaken verschillen.
Smaken verschillen, manieren om iets te doen ook. Bij het inzingen gebruikt Gertje de tekst van het liedje Vier Weverkens:
Schiet spoele sjerrebekke spoel-sa
Djikke djakke kerre koltjes klits klets
Met het uitspreken van deze woorden maak je je gezichtsspieren goed los en oefen je je stem. Al gauw herkent iedereen de woorden van het liedje en worden de woorden niet meer uitgesproken, maar gezongen. Met meteen de rest van het lied. Maar Gertje is onverbiddelijk. Nu stemoefeningen, straks zingen.
De solo van Loek is niet helemaal een solo. Hij speelt op zijn gitaar het Spaanstalige lied Besa me mucho. Dit betekent Kus me vaak. Het lied is in 1940 of in 1941 (niemand weet dit precies) door de Mexicaanse componiste Consuelo Velazquez geschreven. Zij liet zich bij hierbij inspireren door het pianostuk Quejas, o La Maja y el ruisenor (;Klachten, of Het meisje en de nachtegaal) uit de cyclus Goyescas van Enrique Granados. Zelf zei ze dat ze op het moment dat ze het lied schreef, nog nooit was gekust.
Besame, besame mucho
Como si fuera esta noche
La ultima vez
Vertaling:
Kus me nog een keer, kus me nog vele keren
Alsof
deze prachtige nacht
De laatste keer is
Loek speelt het prachtig. Heel zachtjes hoor je Wilma en Ans de woorden meezingen....
Na afloop krijgt Loek niet alleen applaus. Nee, we werpen hem vele kushandjes toe!
Een weetje!
Hoe vaak zingen we niet het zeemansliedje Al die willen te kaap'ren varen? En wie zingt dan niet vrolijk 'Jan, Piet, Joris en Corneel …' Fout! Het is 'Jan, Pier, Tjoris en Corneel …'.
Al die willen te kaap'ren varen
Moeten mannen met baarden zijn
Jan, Pier, Tjoris en Corneel
Die hebben baarden, die hebben baarden
Jan, Pier, Tjoris en Corneel
Die hebben baarden, zij varen mee
Een vriendlijk aardig vogelijn is het volgende liedje dat op het programma staat. Een vogelliedje met de onvermijdelijke vogelgeluiden. Nico heeft daar geen instrument voor nodig. Hij fluit als de beste. En heeft een mooi verhaal. Vanmorgen zijn op de zorgboerderij twee Kakariki's uitgebroed. Een Kakariki is een soort parkiet. De vogel komt oorspronkelijk uit Nieuw Zeeland en is ongeveer dertig centimeter groot. Kakariki is een woord uit de taal Maori en betekent groen. De vogel is dan ook groen. Nico heeft een van de vogeltjes al een naam gegeven, Nicoriki. Dus speciaal voor Nicoriki zingen we:
Een
vriendelijk aardig vogelijn
zong in de heldere zonneschijn
op zachte toon zijn afscheidslied
vergeet de kleine vogel niet
Vaarwel .... vaarwel ... vaarwel de tijd gaat snel
vaarwel .... vaarwel ...
Ik
keek de vogel droevig aan
en zei; Gij moogt niet henen gaan
Ge blijft toch waarlijk al te kort
Ik zorg voor u als 't winter wordt
Blijf hier ... blijf hier ... blijf hier gij aardig dier ...
blijf hier ... blijf hier ....
De vogel zong: 't
wordt mij te koud
te dor in 't veld, te kaal in 't woud
in 't voorjaar zien w'elkander weer
voor mij zorgt onze lieve heer ...
Ik kom ... ik kom ... ik kom heel gauw weerom
ik kom ... weerom ....
En zo krijgt deze koormiddag met alle muziek, zang, dans, gedicht en vrolijkheid een dikke twaalf (12!)!
Groet,
Marja Ruts