Terugblikje Geheugenkoor Alkmaar

27 januari 2017

 

Soms komt een zanger niet (meer). Vanmiddag is Jean er niet. Voor de tweede keer dit jaar komt hij niet aan het begin van de middag gezellig zwaaiend de zaal binnen rijden. We missen hem. Zijn zoon Huub is er wel. Bij het namenlied zingt Huub Joháááánnes! Op de welbekende manier van Jean. Zo is hij er toch even bij.

 

Het thema is divers. Liedjes dus zonder duidelijk thema, zoals O Waterlooplein, Als de morgen is gekomen, Hava Nagila (met dans), Dans nog eenmaal met mij (zonder dans) en Marina. Met dit laatste lied beginnen we. En toevallig heet de echtgenote van onze nieuwe zanger Harry, Marina. We zingen

In Spanje in het zonnige Sevilla

Daar woont een lieve schat ze heet Marina.

Harry gebaart daarbij breed naar zijn Marina.

 

Dan het lied over het sneeuwwitte vogeltje dat een brief van een jongeling naar zijn grote liefde brengt. Maar ach, het vogeltje komt te laat. Het meisje is al een half jaar getrouwd…

Daar was een sneeuwwit vogeltje

Al op een stekendorentje, din don deine

 

Wilt gij niet mijne bode zijn?

Ik ben te klein een vogelkijn, din don deine

 

Zijt gij maar kleine, gij zijt snel

Gij weet de weg? Ik weet hem wel, din don deine

 

Hij nam de brief in zijnen bek

En vloog ermee al over ’t hek, din don deine

 

Hij vloog tot aan mijn zoet liefs deur

En slaap j’of waak j’of zijt gij dood? Din don deine

 

‘K slaap of ‘k wake niet

Ik ben getrouwd al een half jaar, din don deine

 

Zijt gij getrouwd al een half jaar?

Het dachte mij wel duizend jaar, din don deine
 

“Tja”, concludeert een van de zangers. “Dan kun je beter een appje sturen!”

 

Nelly sluit met een gedicht van Toon Hermans, Kijken naar mensen, goed aan bij het thema Divers.

Mensen kijken dat is prachtig

Of ze zeven zijn of tachtig

Zijn ze drie of honderdtien

Altijd is er wat te zien

 

En Riet speelt een prachtig stuk op de piano getiteld A lovely way to spend the evening (muziek Jimmy McHugh en tekst Harold Adamson, 1943). Ter inleiding vertelt zij dat in dit lied een avondwandeling in een park en een kus bij de vijver als een heerlijke manier om de avond door te brengen wordt bezongen. Ze nodigt ons uit om bij de muziek weg te dromen en voor onszelf uit te maken hoe een fijne avond eruit mag zien. Wat zal iedereen bedacht hebben?

 

Tenslotte zingen we nog het uitdagende lied Het is moeilijk bescheiden te blijven. We kennen het allemaal, maar kunnen niet bedenken wie het gezongen heeft. Wellicht een zanger die zichzelf zo goed vond dat hij één hit genoeg vond.

 

Nou, wij vinden de zangmiddagen ook goed. Maar we hebben er aan één niet genoeg. We komen graag over twee weken weer bij elkaar!

 

Groet,

Marja

 

Mensen kijken

Mensen kijken dat is prachtig

Of ze zeven zijn of tachtig

Zijn ze drie of honderdtien

Altijd is er wat te zien

Oogjes stralen, oogjes treuren

Wangen bleek of bellefleuren

Als ze boos zijn, eigenzinnig

Innig, teder, vrolijk, vinnig

 

Hoe ze lachen – saggerijnen

Hoe ze uit het oog verdwijnen

Eten – vreten, slankelijnen

Vliegen, fietsen

En in treinen krantjes lezen of wat pitten

Hoe ze in de sores zitten

Hoe ze jammeren, hoe ze vieren

Hoe ze schateren, hoe ze gieren

Bleek of bruin, armzalig, chic

Mensen kijken, magnifiek

 

Hoor ze krijsen, fluisteren, lallen

Zie ze opstaan, zie ze vallen

Al die boeven en oprechten

Zie ze dansen, zie ze vechten

Hoor ze heerlijk musiceren

En elkander koeieneren

En beschimpen, virtuoos

Mensen kijken, eindeloos

 

Triest en blij en vuil en vunzig

Zo flexibel en zo klunzig

Zo uitdagend, zo begeerlijk

Zo verwerpelijk en heerlijk

Zo ontroerend, zo fantastisch

En zo harkerig elastisch

 

Met hun bluffen en hun vrezen

In dat éne zelfde wezen

Zie ik álles tegelijk

Als ik naar die mensen kijk.

 

Toon Hermans

 

't is moeilijk bescheiden te blijven
Een paar maanden geleden was ik de grote ster op het festival van
Voelegem. Overal aanplak biljetten met mijn foto. er hingen van die spandoeken boven de straten met mijn naam in zulke koeien letters.
En weer had ik die avond zo laaiend enthousiaste menigte, in het dorpshuis. Maar toen ik terug kwam in mijn hotel kamer helemaal alleen.
Ahhh
Ja dat zullen er wel meer gezegd hebben die avond. Dus op mijn hotel kamer dacht ik na over het probleem waar ik als grote ster toch eigenlijk wel een beetje mee zit. Ik pakte me gitaar en maakte een lied en dat gaat zo:

't Is moeilijk bescheiden te blijven, wanneer je zo goed bent als ik.
Zo stoer zo charmant en zo aardig, dat zie je in een ogenblik.
Ik denk als ik kijk in de spiegel, daar staat een geweldige vent.
't Is moeilijk bescheiden te blijven, voor een kerel met zoveel talent. Ja ja

De aller mooiste meiden, die mij eenmaal hebben gezien.
Die vallen meteen aan mijn voeten, aan iedere teen minstens tien.
Ik lig zelfs goed bij de mannen, maar dat geeft me ook al geen kick.
Want er is er geen een op de wereld, die zo goed en volmaakt is als ik.

't Is moeilijk bescheiden te blijven, wanneer je zo goed bent als ik.
Zo stoer zo charmant en zo aardig, dat zie je in een ogenblik.
Ik denk als ik kijk in de spiegel, daar staat een geweldige vent.
't Is moeilijk bescheiden te blijven, voor een kerel met zoveel talent. Ja ja

zo zit dat:
Ik wil ook geen filmcarrière, zoals Hauer,De Gooier, Krabbé.
En dat is voor hun dan weer mazzel, zo houd ik ze uit de w. w.
Als ik mijn talent zou benutten, dan was ik de top of the bill.
en hoewel het gewoon is, dan krijg je kapsones,
en da's nou net wat ik niet wil.

't Is moeilijk bescheiden te blijven, wanneer je zo goed bent als ik.
Zo stoer zo charmant en zo aardig, dat zie je in een ogenblik.
Ik denk als ik kijk in de spiegel, daar staat een geweldige vent.
't Is moeilijk bescheiden te blijven, voor een kerel met zoveel talent.

Ieder voor zich:
Voor een kerel met zoveel taleeeeeeeeeeeent.

Peter Blanker, 1981. Het lied is een vertaling van it’s hard to be humble van de Amerikaanse countryzanger Mac Davis.