Terugblikje Geheugenkoor Alkmaar
3 april 2015
Het is Goede Vrijdag. De vrijdag voor het paasweekeinde.
Enkele zangers en vrijwilligers hebben dit weekeinde andere plannen en we zingen met een kleine groep.
Met de stoelen wat dichter bij elkaar is het erg gezellig.
Gertje, de vaste begeleidster naast Mieke, is met vakantie.
Mieke heeft een prima programma voorbereid.
Maar dan loopt het niet helemaal zoals ze gepland heeft.
Het lied In ’t groene dal, zit niet in de map.
Door naar het volgende nummer. Lachend tooit de lente, nummer 60.
Oei, ook niet in de map. Nog een keer door naar het volgende nummer van het programma?
Nee. Dat gaat Mieke te ver. Dan maar uit het hoofd. En ze heeft gelijk.
We luisteren even goed naar de tekst, we spreken hem na en zingen het liedje alsof het al jaren op het repertoire staat:
Lachend, lachend, lachend, lachend
Tooit de lente bos en veld
Lachend, lachend, la la la la
Tooit de lente bos en veld.
Nog zo’n mooi lied:
Zingen al tezamen
Zingen al tezamen
Zingen voor de lol
Zing je longen vol
Iedereen, die zingt nu een lied
Iedereen, die zingt nu een lied
Iedereen, die zingt en geniet
Iedereen, die zingt en geniet
Zoals gezegd is het dit weekeinde Pasen.
Daarom is er voor de zangers een bloeiende paastak met versieringen en een ‘paasei’ in de vorm van drie chocolade-eitjes.
Want, 1 ei is geen ei, 2 ei is een half ei, 3 ei is een paasei!
Dan speelt Mark op zijn piano een stuk getiteld Be yourself.
Hij vertelt juist voor dit stuk gekozen te hebben, omdat het deze week de week van autisme is.
Mensen zijn geneigd elkaar in hokjes te plaatsen op basis van een uiterlijke kenmerk, een eigenschap, een ziekte of beperking.
Terwijl iedereen juist uniek is, zichzelf is.
Inge draagt een ballade voor die haar vader heeft geschreven.
Een liefdesverhaal dat romantisch begint, maar zoals dat wel meer in de liefde gaat, dramatisch eindigt.
En dan is deze middag alweer om.
We zien elkaar snel weer!
Groet,
Marja