Terugblikje Geheugenkoor Alkmaar

6 november 2015

 

 

Stralende middelpunt van de middag is Margriet. Zij is deze week oma geworden en brengt met het gedicht Een ode van Toon Hermans een ode aan haar dochter, alle vrouwen, moeders en oma’s. De tekst van het gedicht staat onder dit Terugblikje. Een kolderiek gedicht dat weer aangeeft dat niet alles serieus hoeft te zijn om indruk te maken.

 

De Afrikaanse liedjes Hara, un poquito cantas en Yemaya sluiten hierbij goed aan. Liedjes met slechts enkele woorden en akkoorden, die voor veel plezier en sfeer zorgen.

 

Dan een stukje nostalgie. Wie kent de film en musical The Sound of Music niet? We zingen Do-Re-Mi in het Engels en in de Nederlandse vertaling. En Edelweis, favoriet van Riet.

 

Speciaal voor Annemiek met haar accordeon is het lied Het Land van Maas en Waal. Een fijn lied om te zingen, met lange uithalen. De muzikanten doen steeds hun best op het tussenspel. Maar de zangers zijn zo enthousiast. Zij negeren dit tussenspel af en toe compleet. Nou ja. Het klinkt misschien niet zoals het bedoeld is, maar wel kolderiek.

 

Zo ook het volksliedje Zeg kwezelken wilde gij dansen. Een vrolijk spotliedje.

De muzikanten denken na het voorlaatste couplet dat het lied afgelopen is en stoppen met hun spel. De oplettende vrome vrouwen in het koor nemen dit niet. Ook het laatste couplet willen ze zingen. Daar gaat het juist om!

 

 

Zeg kwezelken wilde gij dansen, ik zal u geven een ei

Wel neen ik, zei dat kwezelken, van dansen ben ik vrij

 

Refrein

‘k En kan niet dansen, ‘k en mag niet dansen

Dansen is onze regel niet

Begijntjes en kwezelkens dansen niet

 

Zeg kwezelken wilde gij dansen, ik zal u geven een koe

Wel neen ik, zei dat kwezelken, van dansen word ik te moe

 

Refrein

 

Zeg kwezelken wilde gij dansen, ik zal u geven een peerd

Wel neen ik, zei dat kwezelken, dat is mij te dansen niet weerd

 

Refrein

 

Zeg kwezelken wilde gij dansen, ik zal u geven een man

Wel ja ik, zei dat kwezelken ’k zal dansen al wat ik kan

 

‘k En kan wel dansen, ‘k en mag wel dansen

Dansen is onze regel wel

Begijntjes en kwezelkens dansen wel

 

Tenslotte nog een pianosolo van Anneke. Zij speelt twee preludes van Bach. Deze preludes heeft ze geleerd toen ze jong was.  Ze raakte de bladmuziek kwijt en speelde de preludes uit haar hoofd. Op een gegeven moment kreeg ze weer een muziekboek waar de preludes in stonden. Toen merkte ze dat ze de muziek inmiddels met veel variaties was gaan spelen. Voor ons speelt ze de originele versie. Mooi!

 

Groet,

Marja Ruts

 

Een ode

Dit is een ode aan de dames

van Perilona en Fleurames,

die met hun zachte contrialen,

de vederlichte ochtend halen,

met bollenbil en bombardijen,

met flikkeflooi en vrijerijen,

van trippelvoet en vingerhoedjes,

villaderie en baberkjoetjes,

gemaakt van lila bloemlaurieten,

van roseram en stippeltieten,

van trommelhelm en boldermaan,

die harten fanfareus doen slaan,

en vaandels naar de wolken tillen,

als ster en nachtegaal verstillen,

als ’t huid-aan-huidfeest is bedaard,

verdriet gesmolten in de haard,

gegrild door zoete wappervlam,

van vive-la-vie et vive-la femme.